Vrij
- egoesinne

 - 19 jan
 - 1 minuten om te lezen
 

Een magische aantrekkingskracht,
had het bloemenveld op haar,
niemand die het zag op dat moment,
ze liep het tulpenveld in,
en een geluksgevoel maakte zich van haar meester.
Halverwege draaide ze zich om en liep weer terug
naar waar ze vandaan gekomen was.
Het gaf haar een goed gevoel, en ze voelde zich
vrij, dat meisje in het wit. lange bruine haren,
Ja ze moest nog naar de bruiloft, de bruiloft van
haar broer, ze moest opschieten, anders was
ze te laat, maar het is een gegeven, dat ze even
een genietmoment wou beleven en het tulpenveld
zag er zo uitnodigend uit, ze hoopte op een mooi
feest voor haar broer, hij vierde 1 van de mooiste
dagen van zijn leven en zij moest daar natuurlijk
bij zijn, en niet op het laatste moment,
Met het tulpenveld in haar gedachten ging ze,
jong en gelukkig in haar leven, ja ze moest weg,
maar liever nog even gebleven.


Opmerkingen