September

Ze zijn er.

Aan het einde van september, s'avonds vliegen ze over de zee, en ik aanschouw ze, ze zijn er klaar voor,

voor hun vlucht naar het verre zuiden, ze maken lawaai, in hun eigen taal, en ik wou op dit moment

dat ik ´één van hen was, een deel van de groep. Ze vliegen en buitelen over elkaar heen, met opgewonden

geluiden, klaar om te overwinteren in warmere streken, ik kijk ze na, tot er niets meer te zien is dan

kleine stippen, een namiddag aan het einde van september, een mooie herfstdag, blij ben ik, dat ik getuige

mocht zijn van hun trektocht en hun capriolen die dag, en in stilte wens ik ze een goede reis, en een

veilige aankomst daar, ja het deed mij goed dit te zien, een groep vogels verbonden met elkaar, net zoals

mensen dat ook kunnen zijn, ik keer huiswaarts en in gedachten ben ik bij ze, die dag. Hopelijk overleven

ze het allemaal en komen ze veilig op hun plaats van bestemming aan. Het was een mooie dag, en de zon

die is ondergegaan.